Schoonmoeder en huisvredebreuk

Het was op een zaterdagmorgen.
Schoonvader en Schoonmoeder zouden op bezoek komen om alsnog de verjaardag te vieren van Zoon.
De deurbel ging en Man deed open, stemmen in de hal die elkaar begroeten en plots klonk daar een luid: 'NEEEEE'.
Nieuwsgierig haastte ik me naar de hal. Daar stond schoonmoeder met grote ogen naar onze wc deur te kijken.
'Wat is hier nou gebeurd', riep ze verschrikt uit.

Man gaf antwoord, ging een ingewikkeld verhaal uitleggen van een deur die al klemde en een keukenmonteur die de deur te hard dicht deed nadat hij gebruik gemaakt had van het toilet. Dat daarna de deur niet meer open kon en dat Man dus de kruk eruit had gezaagd, maar het laatste stuk niet wilde en hij vervolgens de deur had ingetrapt.

'Dus er is hier geen sprake van huisvredebreuk hoor', voegde ik eraan toe, 'hij slaat me niet in elkaar ofzo'.
De ogen van schoonmoeder waren nu zo groot als ontbijtbordjes. Enigszins wantrouwend keek ze Man aan en daarna weer naar mij.
Gelukkig ging Schoonvader lachen en was ze weer gerust gesteld.

Eenmaal aangekomen in de huiskamer ging ze daar een rondje doen, om te zien wat er inmiddels veranderd was sinds de vorige keer.
Lees: wat Man allemaal geklust zou hebben. Vrouwen klussen natuurlijk niet.
Stel je voor.

Ze ontdekte een koof bij de keuken waar de vorige keer allerlei enge leidingen te zien waren.
'Mooi hoor en wanneer gaan jullie het schilderen?'.
'Oh, dat laten we zo'.
Ze zweeg. Sloophout is niet aan haar besteed.

Uit mijn ooghoek zag ik dat Man lekker veilig in de keuken koffie aan het zetten was. Schoonvader zat al op de bank.

Daarna draaide zich om. 'Wat staat daar nou voor karretje?'.
'Dat is een kar Ma, die vroeger gebruikt werd in de winkel van mijn Vader. En nu hebben we besloten dat het een tv kast is. Dat is hip tegenwoordig. Industrieel noem je dat'.
Ze zweeg wederom. Bekeek nog eens die gekke kar op 4 wielen met veel roest.

Toen kwam het klapstuk. Ze zag het gat bij de schuifdeur naar de tuin.
Ze was nu echt ontzet. 'Hoe komt dit nu?'.
Tja. We hadden een prachtige vloer uitgezocht, maar de vloer was te dik. Toen kon 2 dagen voor het verhuizen de schuifdeur niet meer dicht. 'Zaag maar af', zeiden we tegen de vloerenboer, we verzinnen er wel wat op'.'
Schoonmoeder zweeg wederom en schudde haar hoofd.

Gelukkig dook op dat moment plotseling Man op.
'Kijk eens, een lekker kopje koffie'. Dankbaar nam ze de koffie in ontvangst.
'Lekker hoor jongen'.

Koffie. Kijk, daar kon ze tenminste iets mee.