'Het is lastig hè, om die ongezonde patronen te doorbreken', zei de therapeut.
Ik had haar verteld dat ik tijdens mijn vrijwilligerswerk in de kringloop letterlijk onderuit was gegaan, inclusief een bezoek van de ambulancedienst en diverse bezorgde collega's om me heen.
Ik was zo blij om weer aan de slag te kunnen, dat ik was vergeten hoe belangrijk het is om grenzen te stellen, te luisteren naar mijn lijf en gevoel, naar alle inspanningen van de maanden ervoor in therapie.
Dat ik me nog in de herstelfase bevond.
Mijn hoofd en lijf zeiden: 'en nu mag je het zelf gaan doen, wij stoppen er even mee'.
Het doorbreken van oude patronen is lastig. Het is zo'n bekende weg geworden, dat die het makkelijkste lijkt. Ik was alleen vergeten dat het oude paadje me geen goed deed.
Maar van je fouten leer je. Opnieuw ga ik aan de slag met een nieuw pad te maken en ook dat kost energie.
Althans, zo lijkt het. En toch is het investeren, maar met hoog en lang rendement.
Ik ben na de vakantie weer begonnen, ik start een uur later en heb tussen mijn 2 dagen dat ik in de kringloop ben, een rustdag gepland. Ik merk nu dat ik energie krijg, door rust in te bouwen.
Het hoeft allemaal niet zo snel en hard. Door wat langzamer te gaan, is het net zo leuk.
Of zoals iemand zei: 'als je een aantal treden omhoog geklommen bent, sta dan ook eens stil en geniet van het uitzicht. Stilstaan is niet achteruit vallen, het is pas op de plaats maken'.
