Je bent zo anders, zo mooi.

Toen hij 3 en 1/2 was kregen we een eerste diagnose: PDD NOS en dit werd bijgesteld toen hij 5 jaar was: kernautisme.
Ik zie het vaak zo: elk kind heeft een gebruiksaanwijzing. Naarmate het groter wordt, leer je deze gebruiksaanwijzing steeds beter lezen.
Soms vraag je je vertwijfeld af of je het wel goed leest en ga je op je gevoel af.
Je spiegelt je aan anderen met kinderen in dezelfde leeftijd of aan je eigen kinderen.

Mijn Zoon heeft een extra gebruiksaanwijzing. In het begin leek het wel Chinees. En eerlijk gezegd: dat kan ik niet lezen of spreken.
Maar wonderwel zijn er mensen die er ervaring mee hebben. Die helpen je erbij. Het zijn professionals en ervaringsdeskundigen.
Steeds meer leerde ik dat Chinees lezen.
Altijd weer blijft het spannend als er een nieuw iemand in zijn leven verschijnt, of die ook ervaring heeft met dat Chinees van hem.

Soms gaat het vanzelf en weet ik niet meer anders en soms moet ik weer nadenken. 5 stappen vooruit leven.
Wat er in zijn hoofd omgaat is een raadsel. Het lijkt wel of puzzelstukjes pas dagen later vallen en is het voor mij een AHA! moment.

Maar het is zo'n mooi, geweldig en bijzonder kind. Hij leert mij de wereld op een andere manier te zien.
Het lijkt zwart en wit, maar in werkelijkheid heeft het vele kleuren. Zijn onverwachte grapjes of vragen.
Zijn ongeremde lachen en genieten. Het feit dat hij gewoon niet kan liegen, dat hij niet eens weet hoe dat moet.
Zijn onvoorwaardelijke geloof in mij als ouder. Hij houdt me altijd aan mijn woord, want wat je zegt, dat doe je ook. Geen smoesjes, geen tussenweg.

Hij is zo anders, zo mooi.