gesloten ogen
golven van angst
overspoelen
donderen huizenhoog
slaan neer
ademen sidderend en bevend
onveilig
zoekend naar ruimte
ogen open gesperd
schreeuwen omhoog
tranen smeken
schokkend in elkaar duiken
tasten naar grip, klauwen
niet kunnen leven
niet dood mogen zijn
klem tussen hemel en aarde
hel
warme ogen
handen
aanreiken vastpakken grijpen
woorden
armen
luisterende oren
tranen
schokken, diep ademhalen
een stem
laten gaan
heel klein beetje
heel klein beetje
iets ruimte
ogen opslaan en aankijken
vermoeidheid
uitgeput zijn
hoofd neerleggen
slapen
verdwijnen
de stilte kunnen verdragen
ergens
glimpje van hoop
Geen opmerkingen:
Een reactie posten