'Doen jullie dat nog steeds?'.

We zitten te eten.
Bloemkool, opgebakken aardappelschijfjes en een gehaktbal.
Heeft u het plaatje ook compleet.

Dochter vertelt over school.
Beste Vriendin zat in een groepje met 2 van de raddraaiers uit de klas en ze moesten een woord verzinnen wat rijmt op 'beuken'.

U dacht natuurlijk onmiddellijk aan 'keuken' toen u een woord moest verzinnen wat rijmt op beuken.
Nietwaar?

'...en toen zeiden ze tegen Vriendin een woord, maar dat wilde ze niet zeggen, maar toen zeiden ze dat ze het toch moest zeggen. Maar ik ga dat woord nu niet zeggen, want dat mag niet van jullie'.

Er valt even een stilte aan tafel.
Ik kijk Man aan en grinnik, maar zeg dan: 'je mag hier alles zeggen. Ook al is het een raar woord, dan mag je het nu gerust zeggen'.
Ze twijfelt en zegt dan: 'maar je vind het echt geen leuk woord hoor!'.
Zoon wordt het nu te gortig en zegt: 'wat was het dan, zeg het nou!'.

Ze slikt nog een keer en zegt dan zacht: 'n**ken'.

'Waaaat?', schreeuwt Zoon, 'hoorde je wat ze zei papa?'.
'Ja maar, Juf zei meteen dat het een vies woord was en dat ze iets anders moesten verzinnen', zegt Dochter weer.
Zoon ligt in een appelflauwte naast me.

Ik begin dit leuk te vinden.
'Maar wat betekent dat woord dan, weet je dat ook?', vraag ik aan Dochter.
Ze begint wat verlegen te lachen. 'Ik weet het niet helemaal zeker, maar ik denk zoiets van: vrijen'.

Zoon ontploft weer. Het wordt steeds vreemder voor hem.
'Dat klopt', zegt Man tegen Dochter. 'Dat heet vrijen en dat mag je gewoon hier aan tafel zeggen'.
Ze ontspant weer een beetje. Gelukkig reageren we normaal.
En dan grinnikt ze: 'nouhou, dat hebben jullie heel lang geleden ook gedaan, want je moet vrijen om een kind te krijgen'.

Ik kijk weer naar Man. Ik zie zijn ogen en dan kijkt hij opzij en zegt zo normaal mogelijk: 'weet je, dat doen we nu nog steeds hoor'.

'Gaaaaatsie', brult Zoon en Dochter er doorheen: 'WAT? echt waar? Doen jullie dat nog steeds?'.

Ik hou van opvoeden.

Even slapen, even sluimeren..

Er zijn zo verspreid over de dag van die heerlijke momentjes vind ik.

's Morgens vroeg voordat ik naar mijn werk ga, om 6.40 een kop koffie met warme melk drinken in een stil huis.

Of: wakker worden en me realiseren dat het zaterdagmorgen is, niemand aan het werk hoeft of naar school en het bed precies de juiste warmte en zachtheid heeft en omdraaien een kreun van gelukzaligheid oplevert.

Dan weer wakker worden en de geur van versgebakken brood van beneden ruiken.

De maandagmorgen na een vakantie, de kinderen zijn weer op school, de voordeur opendoen en de rust omarmen.

Zo, nu heeft moeders vakantie....

Of op maandagmorgen de krant lezen met een kop koffie en iets lekkers wat er nog ligt van het weekend, zelfgebakken cake ofzo...

Op dinsdagmiddag bedenken dat we vanavond patat eten en er geen eten gekookt hoeft te worden.

Vrijdagmiddag 17.30 pannenkoeken bakken en weten dat het een begin van een vrij weekend is.

Ook zo fijn: als ik om 16.45 alles voor het avondeten al heb voorbereid en er dus zeker een half uur ruimte is voor een woonboek of blad en beker thee en ik nog kan onderuit zakken op de bank.

(en stiekem dan mijn ogen dicht doe en weg zak in een powernap van 10 minuten)

Ik doe dat trouwens ook weleens 20 minuten voordat ik weg moet om de kinderen van school te halen, maar dat is iets minder fijn, want dan zit er zo'n limiet aan....

Naar bed gaan en de regen tegen de ramen horen kletteren.

Bezig zijn met koken en dat Man opeens vroeger dan verwacht aan komt fietsen.

Eigenlijk zijn er best veel fijne momenten.